- Onderstaand vindt u de Nederlandse vertaling van Matthew Ehret’s “The Fabian Society, Eugenics and the Historic Forces Behind Today’s Systemic Breakdown.”
Het financiële systeem is duidelijk op weg naar een punt van ontbinding. Het is niet overdreven om te zeggen dat de ineenstorting zelf al heeft plaatsgevonden en dat we simpelweg nog niet de volledige brute kracht van de schokgolf hebben gevoeld. Dit proces is vergelijkbaar met een tektonische schock diep in de korst onder de oceaan. De schock gebeurt en een tsunami is begonnen. Het zal het strand raken met verwoestende gevolgen en alleen door de gewoonte te doorbreken om in het bijziende “moment” te leven, kunnen degenen op het strand een kans krijgen om veiliger terrein te bereiken voordat het te laat is. De vraag is niet “zal het systeem instorten,” maar eerder wanneer de volledige tsunami zal toeslaan? Bovendien, WAT zal het besturingssysteem zijn dat online wordt gebracht om de chaos van meltdowns in de toeleveringsketen, hyperinflatie, schaarste en geweld die daaruit zullen voortvloeien te vervangen?
Twee Systemen Botsen
We kunnen nu al duidelijk twee tegengestelde patronen zien die vorm hebben gekregen, geïllustreerd in de opmerkingen die onlangs zijn gemaakt door VN-secretaris-generaal Antonio Guterres, die zei: “Ik vrees dat onze wereld kruipt in de richting van twee verschillende sets der economische, handels-, financiële en technologische regels, twee uiteenlopende benaderingen in de ontwikkeling van kunstmatige intelligentie, met daarbij ook uiteindelijk twee verschillende militaire en geopolitieke strategieën. Dit is een recept voor problemen. Het zou veel minder voorspelbaar en veel gevaarlijker zijn dan de Koude Oorlog.”
Guterres spreekt van twee uiteenlopende paradigma’s, dus wat zijn dat? Aan de ene kant is er de ideologie die Guterres zelf vroom steunt en die de afgelopen jaren de titel “De Davos-agenda” of “De Grote Reset” heeft gekregen. Guterres ging zelfs zo ver dat hij in juni 2020 het VN-WEF-integratieverdrag ondertekende dat beide globalistische organen samenvoegde in één Borg-achtig besturingssysteem, en kondigde aan: “De Grote Reset is een welkome erkenning dat deze menselijke tragedie een wake-up call moet zijn. We moeten meer gelijke, inclusieve en duurzame economieën en samenlevingen opbouwen die veerkrachtiger zijn in het licht van pandemieën, klimaatverandering en andere wereldwijde veranderingen waarmee we worden geconfronteerd.”
Terwijl de Great Reset beweert de huidige pandemie te gebruiken om een volledige herziening van de menselijke samenleving door te drukken onder een technocratische wereldregering, wil het tegengestelde systeem dat wordt aangedreven door die landen die niet zijn uitgenodigd voor de recente “Global Democracy-top” en door Soros en de Davos-kliek als “autoritair” zijn bestempeld, voorkomen dat ze worden opgeofferd. Waar het ene systeem is gebaseerd op een wetenschappelijk beheerde depopulatie van bovenaf, claimt het andere systeem het recht van soevereine naties om door te gaan als de enige legitieme basis voor internationaal recht en wetenschappelijke vooruitgang om de basis te zijn van economische ideologie. De voorwaarden van het nieuwe systeem werden onlangs opnieuw benadrukt in de 5000 woorden tellende gezamenlijke verklaring van Rusland en China over de voorwaarden van het nieuwe tijdperk dat nu opkomt.
Poetin zelf heeft onlangs deze voorwaarden uiteengezet:
“Alleen soevereine staten kunnen effectief reageren op de uitdagingen van de tijd en de eisen van de burgers. Dienovereenkomstig moet elke effectieve internationale orde rekening houden met de belangen en capaciteiten van de staat en op die basis te werk gaan, en niet proberen te bewijzen dat ze niet zouden moeten bestaan. Bovendien is het onmogelijk om iemand iets op te leggen, of het nu de principes zijn die ten grondslag liggen aan de sociaal-politieke structuur of waarden die iemand om zijn eigen redenen “universeel” heeft genoemd. Het is immers duidelijk dat wanneer een echte crisis toeslaat, er nog maar één universele waarde over is en dat is het menselijk leven, dat elke staat zelf beslist hoe het het beste te beschermen op basis van zijn capaciteiten, cultuur en tradities.”
Wat een verademing! Vergelijk dat eens met Klaus Schwab’s beruchte “je zult niets bezitten en gelukkig zijn.” Waar is de dystopische wereldorde van de Davos Crowd ontstaan?
H.G. Well’s Open Conspiracy
Het zal je misschien verbazen, maar om die vraag te beantwoorden, moeten we bijna een eeuw terug in het verleden springen en een ouder wordende misantropische sociale ingenieur genaamd Herbert George Wells ontmoeten die in 1928 een opus schreef met de titel The Open Conspiracy: Blueprint for a World Revolution die oproept tot wereldregering en ontvolking en zegt:
“De Open Samenzwering berust op een gebrek aan respect voor nationaliteit, en er is geen reden waarom het schadelijke of obstructieve regeringen zou tolereren omdat ze zich staande houden in dit of dat stukje menselijk territorium.”
Wells was lid van een organisatie genaamd The Fabian Society die zelf in 1884 werd opgericht door een coterie van Britse eugenetici en malthusianen om een nieuwe sociale orde te bevorderen die was ontworpen om de samenleving te vormen tot een nieuwe gemechaniseerde orde die werd gerund door een bestuurlijke elite van “sociale wetenschappers” van bovenaf. Gedurende de 20e eeuw zou de Fabian Society alle takken van overheid, leger, academische wereld, media en zelfs particuliere bedrijfsbesturen rond de wereld die globale systemen van vijfde kolommen creëren die binnen cellen werken, hiërarchisch verbonden door een centraal commando binnen de hoogste echelons van de Britse inlichtingendienst.
Net als jezuïtische en vrijmetselaarsordes, zouden veel Fabians nooit een idee hebben wat de machine echt was, daar ze er slechts onderdelen van vormden. Dit is de reden waarom de Britse Labour Party (aka: De Fabian Party of Britain) zo vaak werd bezet door goedbedoelende leden die nooit een idee hadden waar het spel echt over ging. De officiële Fabian School die een ideologisch controlecentrum werd, en diende voor rekrutering voor talent van de volgende generatie (parallel aan de Rhodes/Milner Round Table’s Oxford University) was de London School for Economics.
In feite, in de 20e eeuw, werkten deze twee oligarchische operaties vaak nauw samen, bijvoorbeeld Fabian Lord Mackinder die samenwerkte met Lord Milner van de Ronde Tafel om een strategie voor Noord-Amerika te maken in 1908, of de met betrekking tot de oprichting van de Canadese Fabian Society door vijf Rhodes Scholars in 1932. HG Wells was expliciet in zijn vele non-fictiewerken in 1904:
“De manier van de natuur is altijd geweest om de achterste te doden, en er is nog steeds geen andere manier, tenzij we kunnen voorkomen dat degenen die de achterste zouden worden, worden geboren. Het is in de sterilisatie van falen, en niet in de selectie van successen voor de fokkerij, dat de mogelijkheid van een verbetering van de menselijke voorraad ligt.”
Onze Dromen Vormgeven Tot Nachtmerries Doormiddel Van Verhalen
Het is geen toeval dat Wells de voorgaande drie decennia had besteed aan het innoveren van een nieuwe vorm van culturele oorlogsvoering genaamd “voorspellende programmering.” Of het nu in zijn sciencefictionverhalen over War of the Worlds, The Invisible Man, The World Set Free, The Island of Doctor Morrow of de Time Machine was, Wells heeft altijd Trojaanse paarden in zijn verhalen opgenomen waarvan hij wist dat ze blijvende waarde zouden hebben bij het conditioneren van de bredere tijdgeest. Deze waren eenvoudig: 1) de menselijke natuur was intrinsiek absurd, egoïstisch en niet in staat om de plicht-vrijheidsparadox op enige geloofwaardige manier op te lossen, 2) wetenschap en technologie zouden dus altijd worden gebruikt voor egoïstische en destructieve doeleinden, 3) wereldregering is de enige redding voor de mensheid.
De enige oplossing voor dergelijke problemen was dat de samenleving opnieuw moest worden herschikt volgens een wetenschappelijk priesterschap dat wist hoe ze het soort “harde” beslissingen moesten nemen die de vuile massa’s nooit zelf zouden kunnen nemen. Het thema van wereldregering en collectivisatie van rijkdom onder één centraal commando waren ook thema’s die Wells in 1940 schreef:
“Collectivisatie betekent de behandeling van de gemeenschappelijke zaken van de mensheid door een gemeenschappelijke controle die verantwoordelijk is voor de hele gemeenschap. Het betekent de onderdrukking van go-as-you-please in sociale en economische zaken net zo goed als in internationale zaken. Het betekent de openlijke afschaffing van het winstbejag en van elk middel waarmee mensen mogelijkerwijs parasitair kunnen zijn aangaande hun medemens. Het is de praktische realisatie van de broederschap van de mens doormiddel van een gemeenschappelijke controle.”
Het propagandaorgaan The New Statesman van de Fabian Society schreef in 1931: “De legitieme claims van eugenetica zijn niet inherent onverenigbaar met de visie van de collectivistische beweging. Integendeel, van hen zou worden verwacht dat ze hun meest onverzettelijke tegenstanders vinden onder degenen die vasthouden aan de individualistische opvattingen over ouderschap en gezinseconomie.” Terwijl echte socialisten die echt om arbeidsrechten gaven, in tegenstelling tot oligarchische krachten, over het algemeen niet goed overweg konden met fascisten, waren de eigenaardige soorten Fabian-socialisten altijd verenigd met de fascistische zaak en streefden ze er altijd naar om echte arbeidersbewegingen te vernietigen in elke natie die ze doordrongen. Als die fascisten maar van hun nationalisme konden worden genezen, schreef Wells, dan zou hij graag het hakenkruis verdedigen dat in 1932 zei:
“Ik vraag om liberale fascisten, om verlichte nazi’s.”
Eugenetica & Fascisme: Wonderoplossingen Voor De Grote Depressie
Terwijl deze woorden werden uitgesproken, was de Anglo-Amerikaanse financier-oligarchie die Wells diende goed op weg om een wereldwijd systeem van politieke economie op te zetten dat was ontworpen om eugenetica op te leggen aan de mensheid door zijn steun aan Hitler. Deze nieuwe wetenschap van de overheid (met zijn corporatistische smaak in Italië) werd de wereld in geduwd als de “economische wonderoplossing” voor de verschrikkingen van de grote depressie van 1929-1932 (zelf ook de oorzaak van een gecontroleerde desintegratie van een financiële zeepbel).
Ondanks het feit dat het fascistische project mislukte in 1933 (toen een dictatuur van de centrale bankiers werd ontspoord door Franklin Roosevelt – zie. Generaal Smedley Butler), en opnieuw toen het Monster van Frankenstein, Hitler, stopte met het gehoorzamen van de bevelen van Londen en op zijn plaats moest worden neergezet, ging de blauwdruk voor een Nieuwe Wereldorde door in het naoorlogse tijdperk onder het ontwerp van een openlijke samenzwering. Met de dood van Wells in 1946 zetten andere Fabians en sociale ingenieurs zijn werk voort tijdens de Koude Oorlog (inclusief het ontwerpen van de Koude Oorlog zelf als een manier om het systeem van win-win-samenwerking en de vriendschap tussen de VS en Rusland en China te vernietigen dat door FDR werd beoogd).
Naoorlogs Fascisme: Het Ondenkbare Denkbaar Maken
Een van de toonaangevende grote strategen tijdens deze donkere periode was Wells’ medewerker (en voormalig Fabian Society-lid), Lord Bertrand Russell, die in 1952 in zijn The Impact of Science on Society schreef:
“Ik denk dat het onderwerp dat politiek het belangrijkst zal zijn, massapsychologie is. Het belang ervan is enorm toegenomen door de groei van moderne propagandamethoden. Daarvan is de meest invloedrijke wat “onderwijs” wordt genoemd. Religie speelt een rol, zij het een afnemende; de pers, de bioscoop en de radio spelen een steeds grotere rol… het mag gehoopt worden dat op termijn iemand iemand van iets kan overtuigen als hij de patiënt jong kan vangen en door de staat van geld en apparatuur wordt voorzien.”
“Het onderwerp zal grote vooruitgang boeken wanneer het wordt opgenomen door wetenschappers onder een wetenschappelijke dictatuur. De sociaal psychologen van de toekomst zullen een aantal klassen schoolkinderen hebben op wie ze verschillende methoden zullen proberen om een onwankelbare overtuiging te produceren dat sneeuw zwart is. Binnenkort komen er verschillende resultaten. Ten eerste dat de invloed van thuis belemmerend is. Ten tweede dat er niet veel kan worden gedaan, tenzij de indoctrinatie begint voor de leeftijd van tien jaar. Ten derde zijn verzen op muziek gezet en herhaaldelijk geïntoneerd zeer effectief. Ten vierde dat de mening dat sneeuw wit is, moet worden aangehouden om een morbide smaak voor excentriciteit te tonen. Maar ik anticipeer. Het is aan toekomstige wetenschappers om deze stelregels nauwkeurig te maken en precies te ontdekken hoeveel het per hoofd kost om kinderen te laten geloven dat sneeuw zwart is, en hoeveel minder het zou kosten om hen te laten geloven dat het donkergrijs is.”
Russell’s dystopische visie werd vergeleken met zijn vriend Sir Julian Huxley (oprichter van de United Nations Education, Science and Cultural Organization) die in 1946 zei:
“De moraal voor UNESCO is duidelijk. De taak die haar is opgedragen om vrede en veiligheid te bevorderen, kan nooit volledig worden verwezenlijkt met de middelen die haar zijn toegewezen: onderwijs, wetenschap en cultuur. Het moet een vorm van politieke eenheid in de wereld overwegen, hetzij door middel van een enkele wereldregering of anderszins, als het enige zekere middel om oorlog te vermijden… in zijn onderwijsprogramma kan het de ultieme noodzaak van een politieke eenheid in de wereld benadrukken en alle volkeren vertrouwd maken met de implicaties van de overdracht van volledige soevereiniteit van afzonderlijke naties naar een wereldorganisatie.”
Met welk doel zou deze “politieke eenheid in de wereld” worden nagestreefd? Enkele pagina’s later wordt Huxley’s visie in al zijn verwrongen details uiteengezet:
“Op dit moment is het waarschijnlijk dat het indirecte effect van beschaving disgenius is in plaats van eugenetisch, en in elk geval lijkt het waarschijnlijk dat het dode gewicht van genetische domheid, fysieke zwakte, mentale instabiliteit en ziektegevoeligheid, die al in de menselijke soort bestaan, een te grote last zal blijken te zijn om echte vooruitgang te bereiken. Dus hoewel het helemaal waar is dat elk radicaal eugenetisch beleid vele jaren politiek en psychologisch onmogelijk zal zijn, zal het belangrijk zijn voor UNESCO om te zien dat het eugenetische probleem met de grootste zorg wordt onderzocht en dat de publieke geest wordt geïnformeerd over de kwesties die op het spel staan, zodat veel dat nu ondenkbaar is, op zijn minst denkbaar kan worden.”
De Economische Herkolonisatie Van De Wereld
Hoewel velen denken dat de naoorlogse jaren voornamelijk zijn gevormd door een Koude Oorlog, is de realiteit dat de Iron Curtin altijd slechts een dekmantel was om een volledige infiltratie en kolonisatie op te leggen van de geesten van burgers in de Trans-Atlantische gemeenschap die zoveel hadden gegeven om de opkomst van het fascisme te stoppen. De focus werd vooral gelegd op de jonge “babyboomer” generatie die zou lijden aan de meest intensieve full spectrum conditionering van elke generatie in de geschiedenis. Terwijl de bevolking in staten van krankzinnigheid werd gedreven gedurende het tijdperk van constante nucleaire terreur, asymmetrische oorlogen in het buitenland, en drugs-seks-rock’n roll tegencultuur-revoluties in het eigen land.
Tegen de tijd van de moord op Bobby Kennedy en de afzetting van De Gaulle was de weg vrijgemaakt voor een nieuwe fase van kolonisatie van westerse natiestaten via het zweven van de Amerikaanse dollar en de vernietiging van het goud-reservesysteem dat had gediend als de basis van het Bretton Woods-systeem van na 1945. Zolang de wisselkoersen vaststonden, zou economische oorlogvoering tegen landen via speculatie op korte termijn (die altijd een instrument van de City of London was geweest) niet mogelijk zijn. Bovendien maakte de stabiliteit die door vaste wisselkoersen werd geboden, langetermijndenken en planning mogelijk die nodig waren om grootschalige infrastructuur en andere wetenschappelijke projecten te bouwen die het soort geduld en vooruitziende blik vereisten dat markt gestuurd denken op de korte termijn nooit toestond. Normale investeringssnelheden in het onderhoud en de verbetering van kapitaalintensieve infrastructuur werden in beslag genomen en industriële sectoren werden gesloten en verplaatst naar goedkope arbeidssectoren in het buitenland, die zelf nieuwe zones van moderne slavenarbeid werden die het westerse consumentisme vulden met “goedkope goederen” uit China en goedkope hulpbronnen gestolen uit het mondiale zuiden. Waar de monetaire groei voorheen gekoppeld was aan de groei van de industriële productie, verbond het paradigma van na 1971 de monetaire groei aan steeds toenemende tarieven van onbetaalbare schulden en speculatief kapitaal dat niet verbonden was aan de echte wereld.
Twee Gezichten Van Het Kwaad: WEF & Inter-Alpha Group
Tijdens datzelfde noodlottige jaar 1971 werden twee andere onheilspellende entiteiten gecreëerd. In januari 1971 werd in Zwitserland een entiteit opgericht door een protegé van Henry Kissinger genaamd Klaus Schwab met de titel “The World Economic Forum.” Een prominent stichtend lid was Maurice Strong, een met Rockefeller verbonden Canadese elitair die een van de grondleggers van de moderne milieubeweging en mede-architect van de Club van Rome was geworden. Een van de initiatieven die Strong in 1970 had helpen opbouwen, was de 1001 Nature Trust, een project dat was gewijd aan het aantrekken van kapitaal voor het Wereld Natuur Fonds en de nieuwe milieubeweging. Een van de oprichters van het WNF? Sir Julian Huxley. De andere onheilspellende entiteit gevormd in 1971 was de Rothschild Inter-Alpha Group van banken onder de paraplu van de Royal Bank of Scotland. De verklaarde intentie van deze Groep zou worden gevonden in de toespraak van Lord Jacob Rothschild in 1983:
“Twee brede soorten gigantische instellingen, de wereldwijde financiële dienstverlener en de internationale commerciële bank met een wereldwijde handelscompetentie, kunnen samenkomen om het ultieme, almachtige, veelkoppige financiële conglomeraat te vormen.”
Waar Lord Rothschild naar verwees, was de vernietiging van de glass-steagall bank-scheidingswetten aan de overkant van de Trans-Atlantische Oceaan, waardoor commerciële bank-, investeringsbank- en verzekeringsactiviteiten sinds de Tweede Wereldoorlog in afzonderlijke werelden waren verdeeld. In 1986 begon deze vernietiging van de scheidingsmuren in het bankwezen met de oerknal van Margaret Thatcher, kort daarna gevolgd door de vernietiging van de Vier Zuilen door Canada. Hoewel het nog 14 jaar duurde, werd de laatste nagel in de Glass-Steagall kist gelegd toen Clinton de wet vernietigde als een van zijn laatste daden in functie. Na dit punt stegen derivaten contracten die slechts goed waren voor $ 2 miljard in 1991 en $ 80 miljard in 1999 al snel tot meer dan $ 650 miljard toen de huizenmarkt in 2007 in de VS uitblies.
De Economie Wordt Een Bom
Wat belangrijk is om in gedachten te houden, is dat door dit hele proces van na 1971 het kapitalisme zelf dus langzaam veranderde in een tijdbom die niets anders kon doen dan instorten. Dit betekent dat het fataal verkeerd is om het misbruik van de globalisering of de ineenstorting die nu aan de gang is als fouten te beschouwen, maar eerder als het beoogde gevolg van het ontwerp van het systeem zelf. De westerse natiestaten hadden hun economische soevereiniteit verloren toen ze hun toekomst verkochten voor de prijs van goedkope goederen uit het buitenland, waardoor ze verslaafd raakten aan het arm houden van arme landen en goedkope arbeid (ontwikkelende, gemoderniseerde landen hebben de neiging om te resulteren in gekwalificeerde danwel hoogbetaalde arbeid).
En zo gleed de mensheid steeds meer af in een kooi van het “einde van de geschiedenis” die uiteindelijk een nieuwe wereldorde zocht om de oude orde van natiestaten en democratieën te vervangen die de voorgaande paar eeuwen hadden geregeerd. Meer gecentraliseerde supranationale controle vanuit de natiestaten, door de eerder benoemde financier-oligarchie, vond plaats achter dergelijke “vrijhandelsovereenkomsten” als NAFTA, overeengekomen in Maastricht, in de vroege jaren 1990. Dit was natuurlijk de bijna onstuitbare trend na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie (en de replicatie van de westerse globalisering in de korte periode der “shocktherapie” van Rusland in de jaren 1990). Ik zeg gelukkig “bijna niet te stoppen” omdat er in 2013 iets heel bijzonders en onverwachts is gebeurd om deze blauwdruk te laten ontsporen.
Er Ontstaat Een Nieuw Besturingssysteem
Ik verwijs hier naar het moment dat Xi Jinping de wereld bekendmaakte dat China niet voor onbepaalde tijd zou doorgaan als het goedkope arbeidsknooppunt van het westen en in plaats daarvan werd een nieuw programma genaamd het “Belt and Road Initiative” onthuld als de drijvende kracht achter het buitenlandse beleid van China. Al snel fuseerde dit programma met de door Rusland geleide Euraziatische Economische Unie en won meer dan 140 landen van de wereld voor zijn besturingssysteem met takken die zich uitstrekken tot in het Noordpoolgebied, de Polaire Zijderoute genoemd. Het multipolaire systeem van Eurazië, dat tussen 1999 en 2013 langzaam vooruitging, begon een versneld groeitempo aan te nemen met nieuwe financiële instellingen, grootschalige infrastructuurprojecten en nieuwe diplomatieke platforms die onderweg werden opgebouwd. Tegen 2015 hadden zowel Rusland als China hun eigen alternatieven voor het door de VS gecontroleerde SWIFT gecreëerd en in datzelfde jaar ging Rusland Syrië binnen ter verdediging van het principe van nationale soevereiniteit.
Nu hebben Rusland en China, beide omringd door het Amerikaanse militaire industriële complex, een krachtige gezamenlijke verklaring uitgebracht waarin een manifest wordt opgesteld voor een nieuw besturingssysteem dat het principe van soevereine natiestaten en activiteiten die win-win-samenwerking en bevolkingsgroei bevorderen als een fundament van orde. Dus wanneer Guterres zijn broek nat maakt en klaagt over het gevaar van twee tegengestelde systemen die nu opduiken, of wanneer Biden’s handlangers democratie toppen promoten die alle naties van de wereld uitsluiten die niet willen worden opgeofferd aan het alter van Gaia, kun je er zeker van zijn dat dit komt omdat er iets is ontstaan dat overeenstemmig is met de menselijke waardigheid. Zouden de huidige vrijheidsbewegingen die over de Trans-Atlantische Oceaan ontstaan, een verschuiving kunnen afdwingen in de richting der elementen van de politieke klasse, die hun menselijkheid niet hebben verloren aan een borgachtige verbintenis met het World Economic Forum met als objectief om alles te assimileren tot een unipolair transhumanistisch priesterschap?
Dat valt nog te bezien.